Fransız şair Bodler'in, 'Albatros' isimli şiirinde: "Bir kanadın gökyüzünün uzak köşesine, bir kanadın uçsuz bucaksız çayırlara ulaşmaktadır, ey zavallı albatros..." dediği gibi Aydarbek Sarmanbet de bir kanadı gökyüzüne, bir kanadı kırlara erişerek, güzel eserler ortaya çıkarmayı başarmış biridir. Başkalarının ne hissettiğini bilmiyorum ama yazarın her bir eserini okuduktan sonra onun karşısında küçüldüğümü hissettim! Büyük eserlerin hususiyeti burada olsa gerek. Gerçekten de seviyemin düşük olduğunu fark ettim! Uçsuz bucaksız âlemi görünce, meğer insan kendisini öyle hissediyormuş!
Onun eserlerinin özelliği nerede? Bence, onun daha önce çok bilinmemesine rağmen, edebiyat dünyasını baştan beri hazır ve ustalaşmış bir şekilde girmesindedir. Elbette, dışardan bakılınca bu durumu ilk anda fark etmek zordur. Ama gerçekte, kalemde ustalaşmak için türlü ızdırap, hesapsız alın teri talep edilmekte ve o kalemin arkasında eşsiz bir kaderin durduğu ortaya çıkmaktadır. Bu durum, yazarımızın eserlerinde açıkça belli olmakta olup, onun, günümüz Kırgız Edebiyatının temsilcilerinin içinden millî özellikleri öne çıkaran bir kalem erbabı olduğu görülmektedir.
Çoyun Ömüraliyev