Sevgili Dostum;
Uzun ve zorlu bir yolcuğa çıkmak üzeresin. Bu yolculuk; bedeninde fedakârlığı, yüreğinde azmi duyan cesurların çıkacağı bir yolculuktur. Bu saatten sonra artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak! Sen yürüdükçe yollar kısalacak. Sen azminle zamanı yenerken, zirvelere doğru tırmanacaksın. Sen yürüdükçe, birileri arkada kalacak. Sen yürüdükçe, zirveler alçalacak. Asla geri dönmeyi düşünmeyeceksin.
Bu yol; korkakların, geri dönenlerin çıkacağı bir yol değildir. İçindeki gücün, en zirveye çıkmak için yeterli olacağına inanacaksın. Başta kendin olmak üzere, çevreden gelen olumsuz seslere kulağını kapatacaksın. Eğlenecek, coşacak, dinleneceksin. Ama asla elinle sımsıkı tuttuğun ipi bırakmayacaksın. Bu ipin ucunda senin kaderin var. Bu ipin ucunda senin geleceğin var. Bu ipin ucunda annenin babanın umutları, duaları var. Bu ipin ucunda evleneceğin kişi, rüzgârların eğemediği, sen varsın. Bu ip, umudun ipidir.
Artık korkulu gözlerle bakmak yok! Artık miskin kediler gibi kendini gezdirmek yok! Yüreğinin aldığı kadar azmedeceksin. Ve sen dorukların rüzgârını tadacaksın.
Bilir misin? Bu doruklardaki rüzgârın sesi çok güzeldir...
Bu kitap; zirveye tırmanışın sırasında sana eşlik edecek. Sana dostluk edecek, göreceksin. Dost dostu nasıl bırakmazsa, bu kitap da seni yalnız bırakmayacak. Kitabı defalarca okuduğunda bunu göreceksin. Bu kitap, herkes gibi konuşmayacak. Herkesin söylediğini söylemeyecek. Her şey çok kolay olacak. Korkutanların, ezberden okuyanların sözlerine aldırış etmeyeceksin. Büyütenlerin gözlüğüyle asla bakmayacaksın. Dağ ne kadar yüksekse, sen gerektiği kadar yükseleceksin.

YEMİN
İçinde yaşattığın gücün adına, yılmayacağına,
Hayatı güzelleştirmek adına, coşarak koşacağına,
Başarıyı, en iyiyi yakalamaya çalışacağına,
Korkmadan, fedakârca zirveye ilerleyeceğine,
Ve geri dönmeyi asla düşünmeyeceğine,
Yemin eder misin?
.............